DE VISSER & DE ZAKENMAN
Het verhaal van de visser & de zakenman (vertaling van Paulo Coelho, oorspronkelijk geschreven door Heinrich Böll) herinnert mij altijd weer aan het feit dat het zo verleidelijk is om steeds meer te willen (bereiken, bezitten, doen), terwijl 'het' er al is. eenvoud, rust en tijd voor zijn ipv doen zijn belangrijke pijlers in mijn leven. maar sta daar maar eens voor in deze tijd, deze maatschappij.
terwijl de behoefte aan vertraging met de dag toeneemt, neemt het dagelijkse tempo in het leven toe. stilte moet je opzoeken, je moet er bewust mee bezig zijn, je van de bank, van achter je telefoon wegslepen om de stilte op te zoeken. maar de beloning is groot, iedere keer weer.
Er was eens een zakenman die aan het strand zat in een klein Braziliaans dorpje. Plots ziet hij een Braziliaanse visser in een kleine boot naar de kust varen met een mooie vangst van een paar grote vissen. De zakenman is onder de indruk.
“Hoe lang duurt het om zoveel vissen te vangen?” “Ach, niet zo heel lang.” lacht de visser. De zakenman is verbaasd. “Waarom blijf je dan niet langer op zee en vang je nog meer vissen?” “Dit is genoeg voor mijn familie.” reageert de visser zonder aarzeling. De zakenman is nog verbaasder. “Ok, wat doe je dan de rest van de dag?” “Nou, normaal gesproken sta ik ‘s morgens lekker vroeg op, ga naar zee en vang een paar vissen, dan ga ik terug en speel met de kinderen. In de middag doe ik een dutje met mijn lieve vrouw. Wanneer de avond valt, ga ik met mijn vrienden een drankje doen in de stad – we spelen gitaar, zingen en dansen samen door de nacht.”
De zakenman doet de visser een voorstel. “Ik ben afgestudeerd in business management. Ik kan je helpen succesvol te worden. Vanaf nu moet je meer tijd op zee doorbrengen en zoveel mogelijk vissen vangen. Als je hiermee genoeg geld hebt gespaard, dan kun je een grotere boot kopen en nog meer vissen vangen. Daarna duurt het niet lang voordat je meerdere boten kunt kopen, jouw eigen bedrijf starten met een eigen fabriek voor ingeblikte vis en distributienetwerk. Tegen die tijd verhuis je van dit dorp naar Sao Paulo, alwaar je een hoofdkantoor opzet vanuit waar je de andere vestigingen kunt aansturen.”
“En dan wat?” vraagt de visser. De zakenman lacht hartelijk “Daarna kun je leven als een koning in jouw eigen paleis. Als de tijd er rijp voor is, kun je de beurs op gaan en aandelen verkopen. Je zult dan zeer vermogend zijn.”
“En dan wat?” vraagt de visser. De zakenman gaat door met zijn betoog. “Daarna kun je met pensioen gaan! Je kunt wonen aan zee. Elke morgen sta je lekker vroeg op, gaat naar zee, vangt een paar vissen, dan ga je terug en speelt met de kinderen. In de middag doe je een dutje met jouw lieve vrouw. Wanneer de avond valt, ga je met vrienden een drankje doen in de stad – gitaar spelen, zingen en samen dansen door de nacht.” De visser is verdwaasd: “Huh? Is dat niet wat ik nu ook doe?”
TADELUNGT ALS DE ZAKENVROUW
De laatste tijd was ik druk. Druk met het realiseren van een eigen yogastudio op een mooie plek in onze haven. Zeecontainers die daar geplaatst konden worden. Ik zag (zie) het helemaal voor me: de locatie, de inrichting. Stoer maar zacht, welkom, sfeervol, sereen. Eigenzinnig. tadelungt! het betekende dat ik moest bellen met de locale politiek. contact zocht met de wijkvereniging. een mooie presentatie maakte. het was een dagtaak. het zorgde voor veel onrust, maar ik wilde er heel graag voor gaan.
naast deze 'dagbesteding' waren er ook nog 'gewoon' mijn studio, mijn lessen, mijn workshops en stak ik heel veel tijd in het opzetten voor het programma voor vrouwen in de overgang.
Je kunt met redelijke zekerheid stellen dat ik behoorlijk gestresst was. Doelgericht, maar gestresst. druk in mijn hoofd. gefrustreerd want het ging niet zo (snel) als ik had gehoopt. vermoeid, want ik kon het maar moeilijk loslaten.
TADELUNGT ALS DE VISSER
de basis van tadelungt is kleinschaligheid. kleine groepjes, persoonlijke aandacht & contact, humor, nuchterheid. we staan hier met onze voeten stevig in de aarde. dat past bij de groningse aard en dat past bij mij. spiritualiteit is een persoonlijke ervaring, daar geef ik niet altijd veel woorden aan in de les. aan het voelen en ervaren wel, aan het aanwezig zijn en bewust zijn wel. de reden dat je bij mij komt om te lessen kan van alles zijn. wie komt, is vaak trouw; de meerderheid is al jaren bij mij. we kennen elkaar, het voelt vertrouwd.
tadelungt groeit wel. zelfs zoveel dat ik een wachtlijst aan moest maken. de groepen zijn vol. de vraag naar meer lessen groeit ook. ik denk daar steeds aan en denk dan altijd direct aan het verhaal van de visser & de zakenman. is meer goed? prettig? kan ik daar nog dezelfde passie en inzet in kwijt? hoe staat het dan met mijn liefde voor yoga? wordt het 'werk'? en zo ja, is dat erg?
DE VISSER VS DE ZAKENVROUW
meer groepen, groter groeien...wat staat centraal in deze vraag? het is belangrijk dat ik kan leven van mijn bedrijf. voldoende verdien om te doen wat ik wil. daarom is een iets ruimere plek voor mijn lessen een praktische wens: dan kan ik net wat meer mensen in mijn groep kwijt waardoor ik niet direct meer lessen hoef te geven maar wel meer mensen kan bereiken. ook kan ik dan meer workshops geven of laten geven door anderen, iets wat ik enorm leuk vind.
buiten mijn reguliere lessen en het programma over de overgang (ook op de werkvloer! dit najaar starten we met een pilot op de universiteit. trots!) is mijn yoga retreat in september een feit. daar kan ik mijn plezier in organiseren in kwijt en het 'fijn & mooi' maken, zodat het pakketje klopt en mensen een paar heerlijke dagen hebben.
ja, tadelungt groeit. van 20 naar 50 vaste leden. van 50 naar 150 mensen die mijn nieuwsbrief ontvangen. zelfs van meer 'likes' op facebook dan ooit verwacht. potjandorie, ik sta, ik doe het!
maar: ik wil voorkomen dat ik in een spiraal terecht kom van meer groeien, meer kosten, meer moeten verdienen om die kosten te dekken. daarbij is mijn energielevel in deze fase van mijn leven nu eenmaal wat beperkter - dat heeft te maken met de overgang waar ik in zit. de ene dag heb ik voldoende energie, de andere dag kom ik doodvermoeid het bed uit en ben ik niet vooruit te branden. ik moet zuinig met mijn voorraad energie omgaan, zoveel is duidelijk.
WU WEI
het moeiteloos meegaan met de stroom. in de yogales noem ik dat vaak. laat het gebeuren, maak het moeiteloos, als vanzelf. niet vechten, niet doorzetten of je best doen. de natuurlijke stroming omarmen en meegaan met wat zich aandient. hoe integreer je dat in je eigen leven? want soms moet je er even hard aan trekken om iets te bereiken. soms komt het niet op je af, kun je niet afwachten. dat is oké, dat hoort er bij. maar chronisch bezig zijn met de toekomst, met het bereiken van iets, zorgt ervoor dat je niet meer geniet van wat je hebt. terwijl alles er al is! en het goed is zoals het is.
kun je niet voelen dat het goed is zoals het is, dan ervaar je geen tevredenheid.
natuurlijk is het pas in de stilte dat je tot dit soort inzichten komt. al razende snel je voorbij aan je onderbuikgevoelens en spanningen. het hoofd wordt dominant en je wilskracht helpt je vooruit. nu ik dichter de vakantie nader en de agenda leger wordt, is er tijd voor bezinning! deze zomer ga ik weer terug naar de visser - wat was oorspronkelijk mijn doel en mijn verlangen? wat zegt mijn 'gut feeling'?
TO BE CONTINUED ♡